دریاها گریستم.......

عاشقی راشرط اول ناله و فریاد نیست. تا کسی ازجان شیرین نگذرد فرهاد نیست. عاشقی مقدور هر عیاش نیست. غم کشیدن صنعت نقاش نیست!!!!
                                                                                                                          

ای کاش می دانستی چقدر سخت است. چقدر دشوار است،
هر شب بی آنکه تو در کنارم باشی با یادت بنشینم و ترا زمزمه کنم و برایت بنویسم.
ای کاش بودی تا ببینی. چقدر در التهابم.
نیستی در کنارم تا حرفهای دلم را رو در رو برایت بازگو کنم
و من بایست هر شب،
خسته از گذشت روز، خمیده از خستگی ها، بی تاب از خمودگی ها
و رنجور از بی تابی ها و رنجیده از غریبه ها بنشینم و برایت سخنان شیرین بنویسم.
هیچ کس نیست که بداند در دلم چه می گذرد.
اگر می بینی می نویسم و می نویسم و به نوشتن ادامه می دهم
از آن روست که می دانم تو می خوانی.
می دانم تو هستی و تو می بینی و می شنوی.
می دانم که تو در کنار منی. شاید نه در فاصله ای نزدیک اما لاقل آنقدر که ... .
اصلافاصله مهم نیست. کافی لبخندی از تو و یا حتی گوشه چشمی را در ذهن مرور کنم.
می توانم ساعتها بنویسم و برای همین است که می گویم اینها همه از سر عاشقی است...

             هرگز تو را فراموش نخواهم کرد  

بازگشتت خواهم ماند...
خداوندا مرا دریاب که دیگر رو به پایانم